بررسی قابلیت های گرافیک محیطی در معرفی ابنیه ی تاریخی دوره قاجار: مطالعه موردی هتل قو در شهر اهواز

گرافیک محیطی به عنوان ابزاری ارتباطی، آموزشی و زیبایی شناختی، نقشی بنیادین در شکل دهی به فضای شهری و انتقال مفاهیم فرهنگی ایفا می کند. این شاخه از هنر گرافیک با بهره گیری از عناصر نوشتاری، تصویری و فضایی، بستر مناسبی برای معرفی و بازآفرینی هویت تاریخی و فرهنگی در اختیار طراحان قرار می دهد. در مقابل، ابنیه تاریخی شهر اهواز، به ویژه آثار به جا مانده از دوره قاجار، به رغم ثبت در فهرست میراث ملی، با آسیب ها و بی توجهی های جدی مواجه اند که منجر به تخریب یا فرسایش شدید برخی از آن ها شده است. هدف این پژوهش، آسیب شناسی وضعیت موجود گرافیک محیطی در این ابنیه و بررسی ظرفیت آن در معرفی و احیای فرهنگی این بناهاست. این پژوهش به روش کیفی و با رویکرد توصیفی–تحلیلی انجام شده و گردآوری داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای، مشاهدات میدانی، مصاحبه با متخصصان و مستندسازی تصویری صورت گرفته است. تمرکز اصلی بر بنای شاخص هتل قو است که با وجود قابلیت های بصری و معماری غنی، فاقد معرفی مناسب و گرافیک محیطی متناسب هستند. یافته های پژوهش نشان می دهد که با بهره گیری از اصول گرافیک محیطی همچون رنگ، نورپردازی، استفاده از المان های تاریخی و محتوای تصویری، می توان به بازنمایی هویت فرهنگی، افزایش آگاهی عمومی، تقویت حس تعلق شهری و توسعه گردشگری فرهنگی کمک شایانی کرد. در نهایت، این پژوهش بر اهمیت بازآفرینی بصری و احیای گرافیکی ابنیه تاریخی تاکید داشته و آن را ضرورتی در راستای صیانت از میراث فرهنگی شهر اهواز می داند.

کلیدواژه ها:

گرافیک محیطی ، دوره قاجار ، اهواز ، ابنیه تاریخی ، میراث فرهنگی