نقش هوش هیجانی در اثربخشی مربیگری کسب وکار: یک دیدگاه روانشناختی

این مقاله به دنبال بررسی تاثیر هوش هیجانی بر اثربخشی مربیگری کسب وکار از یک منظر روانشناختی است. در واقع، هدف ما این است که با نگاهی عمیق تر به یافته های گذشته، چگونگی نقش هوش هیجانی در فرایند کوچینگ و نتایج حاصل از آن را روشن کنیم. مربیگری کسب وکار، امروزه به عنوان ابزاری قدرتمند برای توسعه فردی و سازمانی شناخته شده، اما اثربخشی آن تا حد زیادی به ویژگی های روانشناختی افراد درگیر در این فرآیند بستگی دارد. در این میان، هوش هیجانی به عنوان توانایی شناخت، مدیریت و کنترل احساسات خود و دیگران، می تواند نقش کلیدی در تعاملات کوچ و مراجع و در نتیجه، دستیابی به اهداف کوچینگ ایفا کند. این پژوهش با تکیه بر تحلیل ادبیات پیشین و با رویکردی مفهومی، به تبیین اهمیت هوش هیجانی در اثربخشی جلسات و نتایج مربیگری کسب وکار می پردازد. یافته های این مطالعه، تصویری روشن از چگونگی تاثیرگذاری ابعاد مختلف هوش هیجانی بر موفقیت برنامه های کوچینگ ارائه داده و راهکارهایی برای تقویت آن پیشنهاد می کند.

کلیدواژه ها:

مربی گری کسب وکار ، روانشناسی سازمانی ، هوش هیجانی ، توسعه فردی