اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه نگر بر بهبود علایم اختلالات رفتاری در کودکان طلاق

این پژوهش به بررسی اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه نگر در کاهش علایم اختلالات رفتاری در کودکان طلاق پرداخت. با توجه به اینکه طلاق والدین می تواند منجر به مشکلات روانی و رفتاری در کودکان شود، استفاده از رویکردهای درمانی جامع اهمیت ویژه ای دارد. در این مطالعه نیمه آزمایشی، ۳۰ کودک طلاق ۷ تا ۱۳ ساله به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش در ۱۵ جلسه درمان فراتشخیصی یکپارچه نگر شرکت کردند که شامل تکنیک های شناختی-رفتاری، آموزش مهارت های اجتماعی و مداخلات والدینی بود. نتایج حاصل از پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری دوماهه نشان داد که این درمان به شکل معناداری منجر به کاهش مشکلات رفتاری به ویژه در حوزه مشکلات درون سازی (مانند اضطراب و افسردگی) شد، هرچند تاثیر آن بر مشکلات برون سازی (مانند پرخاشگری) کمتر بود. یافته ها نشان می دهد درمان فراتشخیصی یکپارچه نگر می تواند رویکردی موثر در کاهش مشکلات روان شناختی کودکان طلاق باشد، اما برای بهبود مشکلات برون سازی نیاز به مداخلات مکمل نیز احساس می شود.

کلیدواژه ها:

طلاق ، کودکان ، اختلالات رفتاری ، درمان فراتشخیصی ، یکپارچه نگر ، اضطراب ، افسردگی