پیش بینی سازگاری اجتماعی بر اساس مهارت استقلال عاطفی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر چرام

هدف اصلی تحقیق حاضر، پیش بینی سازگاری اجتماعی بر اساس مهارت استقلال عاطفی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر چرام است. این پژوهش چون از طریق نظرخواهی اقدام شده، بنابراین از نوع طرح های غیر آزمایشی یا توصیفی و به طور دقیق همبستگی و از نوع پیش بین(رگرسیون) می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر چرام می باشد. براساس جدول گرجرسی و مورگان(۱۹۷۰) تعداد ۲۴۶ به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت بررسی و آزمون فرضیه های تحقیق با استفاده از پرسشنامه های استاندارد شده سازگاری اجتماعی بل و پرسشنامه استقلال عاطفی استنبرگ و سیلوربرگ از روش میدانی استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف جهت نرمال بودن داده، از ضریب همبستگی پیرسون برای همبستگی بین متغییرها و از رگرسیون استاندارد برای تعیین پیش بینی متغییرها استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین استقلال عاطفی با سازگاری اجتماعی رابطه مستقیم و معنادار دارد. بین استقلال عاطفی با سازگاری اجتماعی برابر است با ۵۷۳/۰= ضریب همبستگی چندگانه و ضریب تعیین، برابر با ۳۲۹/۰ می باشد. به عبارتی، ۹/۳۲ درصد از واریانس سازگاری اجتماعی توسط استقلال عاطفی قابل پیشبینی و تبیین است.

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، مهارت استقلال عاطفی ، دانش آموزان ، مقطع متوسطه اول.