آموزش مبتنی بر بازی: رویکردی نوآورانه در ارتقای تفکر انتقادی در دوره ابتدایی

تفکر انتقادی یکی از مهارت های بنیادین قرن بیست و یکم است که پرورش آن از سنین پایین، به ویژه در دوره ابتدایی، اهمیت بسزایی دارد. نظام آموزشی ایران، علی رغم تلاش ها برای بهبود، با چالش هایی نظیر تاکید بر روش های سنتی و کمبود امکانات برای آموزش عملی روبروست که ضرورت توجه به رویکردهای نوآورانه را دوچندان می کند. این مقاله با هدف بررسی نقش آموزش مبتنی بر بازی به عنوان یک رویکرد نوآورانه در ارتقای تفکر انتقادی دانش آموزان دوره ابتدایی ایران تدوین شده است. با اتکا به پژوهش های پیشین و یافته های مطالعات تطبیقی، این مقاله به بررسی مبانی نظری تفکر انتقادی و آموزش مبتنی بر بازی، چگونگی پیوند این دو مفهوم و مزایای بالقوه آن در زمینه آموزش ابتدایی ایران می پردازد. نتایج بررسی ها نشان می دهد که آموزش مبتنی بر بازی با ایجاد محیطی فعال، جذاب و مسئله محور می تواند به طور قابل توجهی در تسهیل تفکر انتقادی، افزایش خلاقیت، یادگیری فعال و انگیزش تحصیلی دانش آموزان موثر باشد و برخی از کاستی های موجود در نظام آموزشی را جبران نماید.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر بازی ، تفکر انتقادی ، دوره ابتدایی ، نوآوری آموزشی ، مطالعه تطبیقی.