چگونه توانستم مشکل نارسا نویسی دانش آموزم را برطرف کنم؟

این اقدام پژوهی با هدف شناسایی، بررسی و ارائه راهکارهای عملی برای بهبود مشکل نارسانویسی یکی از دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی به نام پارسا در دبستان پسرانه شهید مطهری انجام شده است. نارسانویسی به عنوان یکی از اختلالات یادگیری خاص، تاثیرات منفی قابل توجهی بر عملکرد تحصیلی، اعتماد به نفس و انگیزه دانش آموزان دارد. در این پژوهش، ابتدا با استفاده از روش های مشاهده، مصاحبه و بررسی تکالیف نوشتاری، وضعیت موجود و شدت مشکلات پارسا به دقت توصیف گردید. سپس با مطالعه منابع علمی و پیشینه تحقیق، یک برنامه مداخله ای جامع شامل تمرینات تقویت مهارت های حرکتی ظریف و درشت، آموزش چندحسی حروف و کلمات، تمرینات ادراک دیداری-حرکتی و استفاده از ابزارهای کمکی طراحی و به مدت چند هفته اجرا شد. جمع آوری داده ها به صورت مستمر از طریق تحلیل نمونه های نوشتاری قبل، حین و بعد از مداخله، چک لیست های مشاهده رفتار نوشتاری و مصاحبه های تکمیلی صورت گرفت. نتایج اولیه حاکی از بهبود نسبی در خوانایی، سرعت نوشتن، رعایت خط زمینه و فاصله گذاری در نوشتار پارسا بود. این پژوهش نشان می دهد که یک برنامه مداخله ای ساختاریافته و فردی سازی شده می تواند به کاهش مشکلات نارسانویسی کمک کند، هرچند نیازمند صبر، استمرار و همکاری نزدیک بین معلم، دانش آموز و خانواده است.

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، نارسا نویسی ، پایه پنجم