تاثیر تربیت دیجیتال بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان

در عصر دیجیتال، آموزش و پرورش با چالش ها و فرصت های نوینی مواجه شده است که یکی از مهم ترین آن ها، تربیت دیجیتال دانش آموزان در مواجهه با فناوری های نوین ارتباطی است. تربیت دیجیتال، فرایندی آگاهانه برای آموزش نحوه استفاده مسئولانه، انتقادی و اخلاق مدار از فناوری های دیجیتال است که می تواند تاثیر چشمگیری بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان داشته باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تربیت دیجیتال بر ارتقای مهارت های اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی و متوسطه اول است. پژوهش به شیوه توصیفی-تحلیلی انجام شده و از روش پیمایشی برای گردآوری داده ها استفاده شده است. نمونه آماری پژوهش شامل ۳۰۰ دانش آموز از مدارس شهرهای مختلف است که به صورت تصادفی انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای استاندارد در زمینه مهارت های اجتماعی (شامل مهارت های ارتباطی، همدلی، همکاری، و حل مسئله اجتماعی) و میزان بهره مندی از آموزش های تربیت دیجیتال بوده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که میان میزان بهره مندی از تربیت دیجیتال و سطح مهارت های اجتماعی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد. دانش آموزانی که آموزش های موثر در حوزه سواد رسانه ای، مدیریت فضای مجازی، و رفتار مسئولانه آنلاین دریافت کرده اند، در تعاملات اجتماعی روزمره، حل تعارض، و برقراری ارتباط موثر عملکرد بهتری داشته اند. همچنین نتایج نشان می دهد که تربیت دیجیتال می تواند نقش مکملی در فرآیند رشد اجتماعی ایفا کرده و زمینه ساز پرورش شهروندانی آگاه، مشارکت جو و اخلاق مدار در جامعه اطلاعاتی باشد. در پایان، پیشنهاد می شود که برنامه های درسی رسمی و غیررسمی، به ویژه در مقطع ابتدایی و متوسطه اول، به آموزش مهارت های دیجیتال همراه با تقویت ارزش ها و مهارت های اجتماعی توجه بیشتری داشته باشند.

کلیدواژه ها:

تربیت دیجیتال ، مهارت های اجتماعی ، سواد رسانه ای ، آموزش و پرورش ، فضای مجازی