مطالعه نقش کوچینگ بر سلامت روانی و ارتباط سازنده میان معلمان و دانش آموزان دوره ی ابتدایی

این پژوهش به بررسی نقش کوچینگ در سلامت روانی و ارتباط سازنده میان معلمان و دانش آموزان دوره ی ابتدایی پرداخته است. هدف اصلی این تحقیق، ارزیابی تاثیر روش های کوچینگ بر بهبود کیفیت تعاملات آموزشی و کاهش استرس معلمان و دانش آموزان است.براساس فرضیات پژوهش، انتظار می رود کوچینگ باعث افزایش اعتماد به نفس معلمان، کاهش اضطراب دانش آموزان، و بهبود کیفیت ارتباط میان آن ها شود. همچنین، فرض بر این است که کوچینگ می تواند موجب ارتقای عملکرد تحصیلی و ایجاد محیطی مثبت و حمایتی در کلاس های درس گردد.این پژوهش از روش تحقیق توصیفی - مروری بهره گرفته است. جامعه ی آماری کلیه کتاب ها، مقالات لاتین و فارسی و مجلات در زمینه ی موضوع مورد نظر است و نمونه ی آماری شامل گروهی از کتاب ها و مقالاتی است که برای تحقیق انتخاب شدند.داده ها از طریق پرسش نامه های استاندارد، مصاحبه های کیفی، و مشاهده ی رفتارهای آموزشی گردآوری و تجزیه و تحلیل شد.نتایج پژوهش نشان می دهد که کوچینگ تاثیر مثبتی بر سلامت روانی معلمان و دانش آموزان دارد. همچنین، بهبود مهارت های ارتباطی میان دو گروه و افزایش حس همدلی در محیط آموزشی از دیگر دستاوردهای این روش محسوب می شود. یافته ها حاکی از آن است که اجرای برنامه های کوچینگ در مدارس ابتدایی می تواند موجب افزایش کیفیت آموزش و یادگیری گردد.

کلیدواژه ها:

کوچینگ ، سلامت روانی ، مهارت های ارتباطی ، دوره ی ابتدایی.