هوش مصنوعی به عنوان دستیار معلم: تحول نوین در فرآیند آموزش، فرصت ها و چالش ها

در دهه های اخیر، نظام های آموزشی در سطوح مختلف با چالش هایی چون افزایش تنوع یادگیرندگان، نیاز به آموزش فردمحور، محدودیت منابع انسانی و مالی، و ضرورت به روزرسانی مداوم محتوا مواجه بوده اند. در این میان، هوش مصنوعی به عنوان یکی از مهم ترین فناوری های تحول آفرین، ظرفیت هایی را برای پاسخ به این چالش ها فراهم کرده است. با توسعه ابزارهایی مانند چت بات های تعاملی، سیستم های ارزیابی خودکار، الگوریتم های تحلیل یادگیری و مدل های پیشنهادگر محتوا، نقش هوش مصنوعی از یک ابزار کمک آموزشی به یک دستیار آموزشی هوشمند ارتقا یافته است؛ دستیارانی که می توانند به معلمان در طراحی درس، ارزیابی مستمر، پیگیری پیشرفت یادگیری و پیشنهاد فعالیت های متناسب با نیاز هر دانش آموز کمک کنند. مقاله حاضر با تکیه بر منابع علمی و مطالعات موردی، تلاش دارد ضمن تبیین مفاهیم بنیادی همچون هوش مصنوعی و دستیار آموزشی، مسیر تاریخی ورود هوش مصنوعی به آموزش را ترسیم کرده و جایگاه آن را در تعامل با نقش سنتی معلم تحلیل کند. بخش مهمی از تمرکز مقاله بر بررسی فرصت هایی است که این فناوری در بهبود کیفیت آموزش، تسهیل یادگیری فردی، صرفه جویی در زمان و منابع، و گسترش عدالت آموزشی ارائه می دهد. با این حال، به چالش هایی نظیر نگرانی های مربوط به حریم خصوصی داده های دانش آموزان، خطر وابستگی نظام آموزشی به فناوری، مساله شفافیت تصمیم گیری الگوریتم ها و تضعیف نقش انسانی معلمان نیز پرداخته شده است. مقاله همچنین بازتاب دیدگاه های معلمان، دانش آموزان و سیاست گذاران آموزشی را نسبت به این پدیده مرور می کند و در پایان، ضمن پیش بینی روندهای آتی، بر لزوم تدوین سیاست های اخلاق محور، تربیت معلمان برای تعامل موثر با هوش مصنوعی و طراحی نظام های ترکیبی انسان محور تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، دستیار معلم ، آموزش هوشمند ، یادگیری شخصی سازی شده ، عدالت آموزشی