تحلیل رابطه بین هوش هیجانی و مدیریت بحران طلاق در زنان و مردان: مطالعه موردی شهر همدان

طلاق به عنوان یکی از مهم ترین بحران های روانی و اجتماعی در جوامع معاصر، پیامدهای گسترده ای بر سلامت روانی و کارکردهای فردی و اجتماعی افراد به ویژه در بستر فرهنگی ایران دارد. در این میان، هوش هیجانی به عنوان مجموعه ای از توانایی های روان شناختی برای درک، تنظیم و مدیریت هیجان ها، نقشی تعیین کننده در مواجهه موثر با بحران طلاق ایفا می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان هوش هیجانی و توانایی مدیریت بحران طلاق در میان زنان و مردان شهر همدان انجام شده است.این مطالعه با رویکردی توصیفی-تحلیلی و با تکیه بر پیشینه های نظری و داده های بومی طراحی گردیده و سعی دارد تا از منظر روان شناختی، تمایزات جنسیتی در مواجهه با بحران طلاق را نیز مورد توجه قرار دهد. نتایج نشان می دهد افرادی با سطح بالاتر هوش هیجانی، در پذیرش واقعیت طلاق، مدیریت استرس، تصمیم گیری منطقی و بازسازی زندگی پس از جدایی، توانمندی بیشتری از خود نشان می دهند. همچنین، الگوهای واکنش به بحران در مردان و زنان تفاوت هایی دارد که به نظر می رسد به سبک های هیجانی، تربیتی و انتظارات اجتماعی وابسته باشد.یافته های این تحقیق می تواند مبنایی علمی برای طراحی مداخلات روان شناختی هدفمند جهت تقویت مهارت های هیجانی در مواجهه با بحران طلاق فراهم سازد و همچنین به سیاست گذاران در حوزه سلامت روان و خانواده کمک نماید تا رویکردهای موثرتری اتخاذ کنند.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، مدیریت بحران ، طلاق ، تفاوت های جنسیتی ، روان شناسی خانواده ، شهر همدان