اثربخشی آموزش مبتنی بر بازی بر انگیزه و درگیری تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر بازی بر انگیزه و درگیری تحصیلی دانش آموزان ابتدایی انجام شده است. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این مطالعه شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی شهر دهدشت در سال تحصیلی ۱۴۰۳–۱۴۰۲ بوده و نمونه ای به حجم ۴۰ نفر (۲۰ نفر در گروه آزمایش و ۲۰ نفر در گروه کنترل) به طور تصادفی انتخاب شده اند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه انگیزه تحصیلی هرمنس و مقیاس درگیری تحصیلی فردریکس بودند که برای سنجش انگیزه و درگیری تحصیلی دانش آموزان استفاده گردید. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه تحت آموزش مبتنی بر بازی قرار گرفت، در حالی که گروه کنترل آموزش سنتی دریافت کردند. یافته ها نشان داد که استفاده از آموزش مبتنی بر بازی به طور معناداری انگیزه و درگیری تحصیلی دانش آموزان را افزایش می دهد. به ویژه، این روش بر تقویت درگیری شناختی، عاطفی و رفتاری دانش آموزان تاثیر مثبت داشت. این نتایج بر لزوم استفاده از فناوری های نوین در فرآیندهای آموزشی و گسترش بازی های آموزشی به عنوان ابزاری موثر در بهبود انگیزش و مشارکت دانش آموزان تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر بازی ، انگیزه تحصیلی ، بازی های آموزشی ، یادگیری فعال ، فناوری آموزشی