تاثیر جریان های فلسفی بر شعر معاصر

شعر فارسی همواره عرصه ای برای بازتاب اندیشه و احساسات انسانی بوده است. در دوران معاصر، با نفوذ فلسفه های نوین، تحولی عمیق در ساختار و محتوای شعر فارسی رخ داد. این مقاله تاثیر مکاتب فلسفی چون اگزیستانسیالیسم، پست مدرنیسم، مارکسیسم، ساختارگرایی و عرفان مدرن را بر آثار شاعرانی چون احمد شاملو، فروغ فرخزاد و یدالله رویایی بررسی می کند. روش پژوهش، توصیفی تحلیلی است و با تحلیل نمونه های شعری، نحوه ی تاثیر این مکاتب بر زبان، مضمون و فرم شعر معاصر تحلیل شده است. یافته ها نشان می دهد اگزیستانسیالیسم با مضامینی چون تنهایی و آزادی، مارکسیسم با تاکید بر عدالت اجتماعی، و پست مدرنیسم با نگاه غیرقطعی به معنا، ساختار شعر را دگرگون ساخته اند. همچنین عرفان مدرن باعث پیوند تجربه ی معنوی و فلسفی در شعر شده است. نتیجه این است که فلسفه، شعر معاصر فارسی را از بیان صرف احساسات به ابزاری برای تفکر و نقد اجتماعی ارتقا داده است.

کلیدواژه ها:

شعر معاصر فارسی ، فلسفه ، اگزیستانسیالیسم ، پست مدرنیسم ، مارکسیسم ، ساختارگرایی