بررسی تعامل عوامل ژنتیکی، محیطی و خانوادگی در بروز و درمان آسیب های روان شناختی کودکان و نوجوانان با تاکید بر نقش مداخلات خانواده درمانی و گروه درمانی

این مقاله با هدف بررسی تعامل عوامل ژنتیکی، محیطی و خانوادگی در بروز و درمان آسیب های روان شناختی کودکان و نوجوانان، بر اهمیت رویکردهای مداخله ای همچون خانواده درمانی و گروه درمانی تاکید می کند. پژوهش با استفاده از روش تحلیل اسنادی و مروری، به بررسی یافته های نظری و تجربی در حوزه روان شناسی رشد و روان پزشکی کودک پرداخته است. چارچوب نظری تحقیق بر سه مدل کلیدی استوار است: نظریه دلبستگی جان بالبی، نظریه یادگیری اجتماعی آلبرت بندورا، و مدل زیستی–روان شناختی–اجتماعی. یافته ها نشان می دهد که آسیب های روانی در این گروه سنی، نه حاصل یک عامل منفرد بلکه نتیجه برهم کنش پیچیده میان وراثت ژنتیکی، تجارب محیطی، و کیفیت روابط خانوادگی هستند. همچنین، تاکید مقاله بر نقش تحولات رشدی مانند بلوغ، بحران هویت و فشار همسالان در آسیب پذیری روانی نوجوانان، بر ضرورت مداخلات چندلایه و خانواده محور صحه می گذارد. نتایج نشان می دهد که مداخلاتی نظیر خانواده درمانی با تمرکز بر بهبود ارتباط والد-فرزند و گروه درمانی با فراهم سازی حمایت همسالان، می توانند نقشی موثر در پیشگیری و درمان این اختلالات ایفا کنند. این مقاله بر اهمیت سیاست گذاری سلامت روان کودکان بر پایه رویکردی یکپارچه و مبتنی بر مداخلات ساختاریافته تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

آسیب های روان شناختی ، عوامل ژنتیکی ، عوامل محیطی ، نظریه دلبستگی ، مداخلات روان درمانی.