نقش ذهنی سازی و تنظیم هیجان در پیش بینی کارکردهای اجرایی کودکان: یک مرور نریتیو از فرایندهای روان شناختی و تاثیرات میانجی گری والدین

هدف این مقاله مرور نریتیو، بررسی نقش ذهنی سازی و تنظیم هیجان در پیش بینی کارکردهای اجرایی کودکان و تاثیرات میانجی گری والدین بر این فرایندها است. ذهنی سازی به توانایی فرد در درک و پیش بینی افکار، احساسات و نیت های خود و دیگران اشاره دارد و به عنوان یک عامل مهم در توسعه شناختی و اجتماعی کودکان شناخته می شود. تنظیم هیجان نیز به معنای توانایی کودک در مدیریت و تنظیم احساسات خود است که به طور مستقیم بر رفتارها و تصمیمات اجرایی تاثیر می گذارد. این مقاله به بررسی این دو عامل کلیدی و ارتباط آنها با کارکردهای اجرایی در کودکان می پردازد. علاوه بر این، نقش والدین به ویژه مادران در ایجاد و تقویت این مهارت ها از طریق رفتارهای مدل سازی و تعاملات روزمره تحلیل می شود. به ویژه، تاثیر میانجی گری والدین، به خصوص در قالب تحمل پریشانی و الگوهای تنظیم هیجان، در پیش بینی کارکردهای اجرایی کودک مورد بررسی قرار می گیرد. یافته ها نشان می دهند که والدین با ارائه استراتژی های موثر در تنظیم هیجان و ذهنی سازی می توانند به بهبود کارکردهای اجرایی کودکان کمک کنند و این فرایندها به ویژه در سال های اولیه رشد به شدت تعیین کننده هستند.

کلیدواژه ها:

ذهنی سازی ، تنظیم هیجان ، کارکردهای اجرایی ، میانجی گری والدین ، تحمل پریشانی