تحلیل روایتی از تاثیر تحمل پریشانی مادران بر کارکردهای اجرایی کودکان: نقش تنظیم هیجان و میانجی گری های شناختی

این مقاله مرور روایتی به بررسی تاثیر تحمل پریشانی مادران بر کارکردهای اجرایی کودکان و نقش تنظیم هیجان و میانجی گری های شناختی در این رابطه می پردازد. تحمل پریشانی به توانایی فرد در مدیریت استرس و بحران های روان شناختی اشاره دارد، و این توانایی در مادران می تواند تاثیرات گسترده ای بر رشد شناختی و اجتماعی کودکان داشته باشد. در این مقاله، نقش تنظیم هیجان به عنوان یک فرآیند روان شناختی موثر در ایجاد تعادل بین احساسات منفی و رفتارهای مطلوب بررسی می شود. تنظیم هیجان نه تنها به مادران کمک می کند تا با چالش های روزمره مقابله کنند، بلکه این مهارت می تواند تاثیرات مثبتی بر کارکردهای اجرایی کودکان نیز داشته باشد. علاوه بر این، میانجی گری های شناختی نظیر پذیرش، ذهن آگاهی و ارزیابی مجدد، نقش مهمی در انتقال تاثیرات مثبت یا منفی مادران به کودکان ایفا می کنند. این تحلیل روایتی با استفاده از نتایج تحقیقات مختلف به تحلیل فرآیندهای روان شناختی و اجتماعی پرداخته و به شناخت بهتر رابطه پیچیده بین مادران و کودکان در بستر اجتماعی و روان شناختی کمک می کند. در نهایت، این مقاله به ارائه پیشنهاداتی برای بهبود مداخلات روان شناختی و برنامه های حمایتی برای مادران و کودکان با تاکید بر تقویت مهارت های تنظیم هیجان و میانجی گری های شناختی می پردازد.

کلیدواژه ها:

تحمل پریشانی ، تنظیم هیجان ، کارکردهای اجرایی ، میانجی گری شناختی