بررسی تاثیر اختلال دیسلکسیا (خوانش پریشی) بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی

مطالعه حاضر به بررسی تاثیر اختلال دیسلکسیا (خوانش پریشی) بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی پرداخته است. دیسلکسیا به عنوان یک اختلال یادگیری ویژه، توانایی دانش آموزان در خواندن، نوشتن و درک مفاهیم را تحت تاثیر قرار می دهد و ممکن است موجب کاهش اعتمادبه نفس و انگیزه آنان شود. این پژوهش با هدف شناسایی چالش های مرتبط با این اختلال و ارائه راه حل هایی برای بهبود وضعیت تحصیلی دانش آموزان مبتلا به دیسلکسیا انجام شد. روش تحقیق بر پایه تحلیل کیفی و به کارگیری ابزارهایی نظیر مصاحبه های عمیق و مشاهده طراحی شده است. یافته ها نشان می دهد که استفاده از تکنیک های آموزشی مبتنی بر حمایت های فردی و روش های شخصی سازی شده می تواند تاثیر مثبتی در بهبود عملکرد این دانش آموزان داشته باشد. همچنین، این مطالعه بر ضرورت آگاهی معلمان و والدین از این اختلال و نقش آنها در ارائه حمایت های عاطفی و آموزشی تاکید می کند. نتایج حاکی از آن است که شناسایی به موقع و مداخلات مناسب می تواند توانایی های بالقوه دانش آموزان را تقویت کرده و شرایط بهتری برای پیشرفت تحصیلی آنها فراهم سازد. این پژوهش با ارائه پیشنهاداتی برای توسعه روش های آموزشی و سیاست های حمایتی، گامی موثر در بهبود کیفیت آموزش این گروه از دانش آموزان برمی دارد.

کلیدواژه ها:

دیسلکسیا ، اختلال یادگیری ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی ، آموزش شخصی سازی شده