دیپلماسی هسته ای در ترازوی امنیت ملی ایران و امنیت بین المللی: ارزیابی عملکرد دولت ها نسبت به برنامه هسته ای ایران

برنامه هسته ای ایران طی دو دهه اخیر، به یکی از مهم ترین موضوعات سیاست خارجی و امنیتی این کشور و همچنین به یک چالش عمده در عرصه امنیت بین المللی بدل شده است. دیپلماسی هسته ای ایران، در تعامل با قدرت های جهانی و نهادهای بین المللی، همواره محل نزاع، چانه زنی و همکاری بوده و تاثیرات گسترده ای بر امنیت ملی کشور، روابط منطقه ای و نظام بین الملل برجای گذاشته است. این مقاله با هدف ارزیابی عملکرد دولت های مختلف جمهوری اسلامی ایران نسبت به پرونده هسته ای، ابتدا به تبیین مبانی نظری و حقوقی دیپلماسی هسته ای و ارتباط آن با امنیت ملی و بین المللی می پردازد و سپس روند تحولات، اقدامات و سیاست های اتخاذشده از سوی دولت های ایران را از سال ۱۳۸۲ تا ۱۴۰۴ مورد بررسی تطبیقی قرار می دهد. در ادامه، واکنش قدرت های جهانی و پیامدهای منطقه ای و بین المللی برنامه هسته ای ایران تحلیل شده و تاثیرات این تحولات بر امنیت ملی ایران و رژیم عدم اشاعه هسته ای در سطح جهانی بررسی می گردد. در نهایت، با ارائه جمع بندی و تحلیل تطبیقی عملکرد دولت ها، راهکارهایی جهت بهبود دیپلماسی هسته ای ایران و تقویت امنیت ملی و کاهش تنش های بین المللی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

دیپلماسی هسته ای ، امنیت ملی ، امنیت بین المللی ، برنامه هسته ای ایران ، عملکرد دولت ها ، عدم اشاعه هسته ای ، سیاست خارجی.