بررسی حمایت های قانونی از اطفال و نوجوان در برابر آزارجنسی و جسمی در حقوق ایران

کودک آزاری جسمی و جنسی از مهم ترین مصادیق نقض حقوق کودکان وجرایم علیه سلامت وکرامت انسانی آنها به شمار می روند.کودک آزاری جسمی به اعمال عمدی خشونت بار جسمی اشاره دارد که به کودک وارد می شود و سلامت جسمانی او را به مخاطره می اندازد. این نوع آزار می تواند شامل ضرب و جرح,سوختگی، شکستگی و سایر صدمات فیزیکی باشد که اغلب با نیت آزاردهی یا کوتاهی در مراقبت همراه است. از منظر حقوقی, کودک آزاری جسمی در قوانین کیفری کشورها جرم انگاری شده و مشمول مجازات های تعزیری وتعلیقی است.کودک آزاری جنسی نیز شامل هرگونه سوءاستفاده جنسی، بهره کشی یا تحمیل اعمال جنسی به کودکان است, که در قالب تماس های جنسی مستقیم، تحمیل مشاهده یا تولید محتوای جنسی کودکان، وبهره برداری جنسی تجاری قابل تبلور است. اینگونه آزار با نقض حقوق بنیادین کودک ، از جمله حق امنیت جسمی و روانی، کرامت انسانی، و حق رشد سالم، در تعارض است و طبق اسناد بین المللی همچون کنوانسیون حقوق کودک و اسناد مقابله با بهره کشی جنسی کودکان، جرم محسوب می شود.پیامدهای کودک آزاری جسمی و جنسی بسیار گسترده و چند بعدی است, که علاوه بر آسیب های جسمانی، تاثیرات عمیق روان شناختی، اجتماعی و توسعه ای رادر پی دارد. از منظر حقوقی، مقابله با این پدیده مستلزم تدوین واجرای قوانین جامع, تضمین حمایت های قضایی و اجتماعی، ایجاد سامانه های گزارش دهی و پیشگیری موثر، و آموزش همگانی است. همچنین همکاری بین المللی وبهره گیری از استانداردهای جهانی در شناسایی، پیگرد و حمایت از قربانیان اهمیت فراوان دارد.در نهایت، شناخت دقیق مصادیق کودک آزاری جسمی و جنسی و تعمیق فهم حقوقی این مفاهیم، زیربنای شکل گیری سیاست های موثر در راستای تضمین حقوق کودکان و حفظ سلامت جسمی و روانی آنان است.

کلیدواژه ها:

حمایت کیفری ، اطفال و نوجوانان ، آزار جسمی ، آزار جنسی ، کودک آزاری ، خانواده