اصل فایده گرایی کیفری در واکنش به خطرات و منافع حاصل از یک رفتار مجرمانه و پیشگیری ازجرم

با تخصیص صحیح منابع عدالت کیفری می توان به فایده کاهش جرم در آینده دست یافت . فایده گرایی هرچند تفسیرهای گوناگونی دارد، اما صرفا یک تفکر محض و به تعبیری مبل نشینانه نیست و به دلیل ماهیت تجربی اش افزون بر ساحت اخلاق، نظام قانون گذاری را تحت سلطه و سیطره خود قرار داده است. و فایده را اصل اولیه می داند و بر این پایه استوار است که تنها مفید بودن یا به بیان بهتر ضرورت کیفر این حق را مشروع می سازد که انسان ها بتوانند رنجی را به همنوع خود تحمیل کنند. بنابراین غایت و غرض کیفر آن است که بیشترین خوشبختی را برای بیشترین افراد تضمین کند و کیفری موجه است که باعث پیشگیری همگانی (فایده جمعی) شود. مقاله حاضر بر آن است تا اصل فایده گرایی کیفری را در واکنش به خطرات رفتار مجرمانه و پیشگیری آن پرداخته و نقاط ضعف و قوت آن را مطالعه و ارزیابی نماید.

کلیدواژه ها:

اصل فایده گرایی ، پیشگیری ، جرم ، خطرات ، رفتار مجرمانه