آموزش تلفیقی در کلاس های چندپایه: بررسی چالش ها، فرصت ها و راهبردهای بهبود در نظام آموزشی روستایی ایران

کلاس های چندپایه، به عنوان یکی از اشکال رایج نظام آموزشی در مناطق روستایی و کم جمعیت، با چالش های متعددی در زمینه برنامه ریزی درسی، مدیریت زمان و تفاوت های سطحی دانش آموزان روبه رو هستند. یکی از رویکردهای نوین برای ارتقای کیفیت آموزش در این کلاس ها، بهره گیری از آموزش تلفیقی است؛ روشی که به ترکیب موثر محتوا، مهارت ها و فعالیت های آموزشی برای پاسخ گویی به نیازهای متنوع یادگیرندگان می پردازد. پژوهش حاضر با هدف بررسی چالش ها، فرصت ها و راهبردهای آموزش تلفیقی در کلاس های چندپایه انجام شده است. این مطالعه با رویکرد کیفی و با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۱۵ معلم شاغل در مدارس چندپایه روستایی در استان های مختلف ایران صورت گرفته است. یافته ها نشان می دهد که هرچند آموزش تلفیقی در این کلاس ها با موانعی همچون کمبود منابع، آموزش ناکافی معلمان و فشار زمانی مواجه است، اما می تواند با تقویت استقلال یادگیری، رشد تفکر خلاق و تعامل بین پایه ای، به بهبود کیفیت آموزشی منجر شود. در پایان، راهکارهایی همچون بازآموزی تخصصی معلمان، طراحی بسته های درسی تلفیقی و حمایت نهادی پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

کلاس چندپایه ، آموزش تلفیقی ، مدارس روستایی ، برنامه ریزی درسی ، روش تدریس ترکیبی ، یادگیری فعال