مقایسه تاثیر یادگیری همیاری با یادگیری انفرادی در مقطع ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه تاثیر دو شیوه یادگیری همیاری و یادگیری انفرادی بر میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شده است. در این مطالعه، تلاش شده تا نقش و کارایی هر یک از این دو روش در بهبود یادگیری و مشارکت فعال فراگیران مورد ارزیابی قرار گیرد. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و با بهره گیری از طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه اجرا شده است. گروهی از دانش آموزان با روش همیاری و گروه دیگر با روش انفرادی تحت آموزش قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون های عملکرد تحصیلی گردآوری و با روش های آماری تحلیل شد. یافته های به دست آمده نشان داد که یادگیری به شیوه همیاری تاثیر بیشتری بر ارتقای عملکرد تحصیلی داشته و در مقایسه با روش انفرادی، مشارکت، تعامل و انگیزش یادگیرندگان را افزایش داده است. نتایج پژوهش نشان دهنده اهمیت استفاده از رویکردهای فعال و مشارکتی در فرآیند یاددهی-یادگیری بوده و می تواند راهنمایی برای معلمان و طراحان برنامه های آموزشی باشد.

کلیدواژه ها:

یادگیری همیاری ، یادگیری انفرادی ، پیشرفت تحصیلی ، شیوه های یادگیری ، آموزش ابتدایی ، تعامل آموزشی