نقش نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد در اشاعه ی حقوق بشردوستانه

حقوق بین الملل بشردوستانه، شاخه ای از حقوق بین الملل است که در سال های پس از جنگ جهانی دوم، اهمیت و توجه بسیاری یافت. موضوع این حقوق، جلوگیری از آسیب به افراد غیر نظامی در هنگام بروز اختلافات و منازعات داخلی و بین المللی، حفاظت از جان کودکان و زنان، اسرای جنگی و همچنین حفاظت از حقوق آسیب دیدگان جنگی و مجروحان و زخمی شدگان است. از طرفی، بعد از جنگ جهانی دوم، عزم جهانی زیادی برای جلوگیری از گسترش درگیری و جنگ های داخلی و بین المللی در پیش گرفته شد. مهم ترین دلیل این توجه و دلواپسی آسیب ها و زیان های بی شماری بود که دو جنگ اول و دوم جهانی بر روح، جسم، مال و روند عادی زندگی مردم جهان زده بود. در راستای جلوگیری از این آسیب ها، نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد به عنوان یک بازوی مهم و حیاتی عمل کرده است. در این مقاله که به صورت توصیفی – تحلیلی تدوین شده، به تحلیل نقش نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد در گسترش حقوق بشر دوستانه پرداخته شده است و در نهایت به این نتیجه گیری منجر شده که می توان اصول حقوق بین الملل بشردوستانه را همان سرفصل های اصلی شرح وظایف نیروهای حافظ صلح دانست. در واقع، حافظان صلح، در کنار جلوگیری از گسترش درگیری، به وضعیت زنان و کودکان، مجروحان جنگی و افراد آسیب پذیر رسیدگی می کنند و سعی دارند فضای امنی را برای افراد غیر نظامی ایجاد کنند.

کلیدواژه ها:

حقوق بین الملل بشردوستانه ، نیروهای حافظ صلح ، کنوانسیون ژنو ،