جایگاه شادی در شعر شاعران ایرانی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 19

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSECONFE01_4535

تاریخ نمایه سازی: 25 خرداد 1404

چکیده مقاله:

در فرهنگ های مختلف، انسان ها همیشه در جستجوی راه های متفاوت ابراز شادی هستند. آیین ها، جشن ها، موسیقی، هنرهای گوناگون همه و همه راهکارهای ایجاد و تولید شادی به شمار می آیند از این رو باید بدانیم شادی و غم از نیازهای موجود، واقعی وعاطفی هر انسانی بوده و این مسئله جهانی وعمومی است و در نهاد بشر نهفته است. گاهی ابراز آن دست خود انسان نیست و متاثر از محیط و اطرافیان اوست. با توجه به همه این مسائل اگر بخواهیم در زمان حاضر شادی ها را افزون تر از اندوه ایجاد کنیم باید به نقش ادبیات و آموزش آن از کودکی توجه ویژه داشته باشیم.جایگاه شادی در شعر شاعران مختلف متفاوت است و به طور کلی، می توان گفت که شادی به عنوان یک درون مایه شعری در طول تاریخ ادبیات فارسی جایگاه ویژه ای داشته است. با این حال، تاکید بر شادی و غم در اشعار شاعران مختلف، بسته به شرایط اجتماعی، سیاسی و شخصی شاعران متفاوت بوده است.

نویسندگان

حوری صادقی

کارشناسی ارشد ادبیات تطبیقی