جایگاه شادی در شعر شاعران ایرانی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 19
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CSECONFE01_4535
تاریخ نمایه سازی: 25 خرداد 1404
چکیده مقاله:
در فرهنگ های مختلف، انسان ها همیشه در جستجوی راه های متفاوت ابراز شادی هستند. آیین ها، جشن ها، موسیقی، هنرهای گوناگون همه و همه راهکارهای ایجاد و تولید شادی به شمار می آیند از این رو باید بدانیم شادی و غم از نیازهای موجود، واقعی وعاطفی هر انسانی بوده و این مسئله جهانی وعمومی است و در نهاد بشر نهفته است. گاهی ابراز آن دست خود انسان نیست و متاثر از محیط و اطرافیان اوست. با توجه به همه این مسائل اگر بخواهیم در زمان حاضر شادی ها را افزون تر از اندوه ایجاد کنیم باید به نقش ادبیات و آموزش آن از کودکی توجه ویژه داشته باشیم.جایگاه شادی در شعر شاعران مختلف متفاوت است و به طور کلی، می توان گفت که شادی به عنوان یک درون مایه شعری در طول تاریخ ادبیات فارسی جایگاه ویژه ای داشته است. با این حال، تاکید بر شادی و غم در اشعار شاعران مختلف، بسته به شرایط اجتماعی، سیاسی و شخصی شاعران متفاوت بوده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حوری صادقی
کارشناسی ارشد ادبیات تطبیقی