ارائه الگوی قهرمان پروری با رویکرد توسعه ورزش دانش آموزی در ایران

هدف از اجرای پژوهش حاضر، ارائه الگوی قهرمان پروری با رویکرد توسعه ورزش دانش آموزی ایران بود. روش پژوهش کیفی و مبتنی بر نظریه داده بنیاد بود. مبنای فلسفی پژوهش، تفسیری و مبتنی بر رهیافت استقرایی بود. مشارکت کنندگان در پژوهش شامل متخصصان تربیت بدنی و تعلیم و تربیت با گرایش های مدیریت ورزشی، فیزیولوژی ورزش، آسیب شناسی ورزشی، رفتار حرکتی، مدیریت آموزشی و جامعه شناسی و آگاه به موضوع پژوهش بودند، نمونه گیری بر اساس روش هدفمند و مبتنی بر رویکرد نظری بود. معیار کفایت نمونه گیری اشباع نظری داده ها بود و بر این اساس تعداد ۱۶ مصاحبه نیمه ساختاریافته و اکتشافی انجام گرفت. جهت ممیزی پژوهش و قابلیت اعتماد از معیارهای مقبولیت، باورپذیری (روش اسکات)، انتقال پذیری و تایید پذیری(روش تحلیل اعضای پژوهش)استفاده شد و برای اتکاءپذیری از روش بازآزمون مصاحبه ها استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها در طی سه مرحله کدگذاری باز، کد گذاری محوری و کد گذاری انتخابی تفکیک شدند و یافته های پژوهش در چارچوب مدل پارادایمی شامل مقوله های اصلی عوامل زمینه ای مانند حمایت اجتماعی از ورزش دانش آموزی، فرایندهای ساختار سازمانی ، شرایط علی مانند ویژگی های شخصیتی و فردی، بسترهای آموزشی– علمی، ایجاد نگرش ورزش خواهی، عوامل مداخله گر مانند توسعه منابع مالی ورزش دانش آموزی، هم افزایی و هم گرایی، چالش های فراروی قهرمان پروری در دانش آموزان، راهبردهایی از قبیل ایجادنظام جامع استعدادیابی ورزشی، توسعه پروژ ه های عمرانی و پیامدی نظیر ارتقای سرمایه های اجتماعی و قهرمان پروری شناسایی شدند.همچنین بر اساس نتایج پژوهش حاضر، فرایند استعدادیابی در مدارس با رویکرد آمایش سرزمینی و بر مبنای استعداد ذاتی منابع انسانی، تشکیل تیم و لیگ های دانش آموزی، استخدام معلم تربیت بدنی برای تمامی مدارس ابتدایی، ترویج ورزش در سبد فکری دانش آموزان و خانواده ها، تصویب و تسهیل قوانین و مقررات برای جذب حامی مالی و بخش خصوصی، افزایش سرانه فضای ورزشی بر اساس رویکرد آمایش سرزمین و استفاده بهینه از فن آوری های نوین جهت افزایش توان جسمانی- حرکتی ورزشکاران پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

constructing hero ، development ، student sports ، Sport talent identification