اثر تمرین هوازی همراه با مکمل آرژنین بر احساس گرسنگی، بهره سیری وعده غذایی و بیان ژن miR-۲۰۰a-۳p و miR-۱۰۳a-۳p پلاسمایی در زنان چاق

هدف بررسی اثرات هشت هفته تمرین هوازی با و بدون مکمل آرژنین بر احساس گرسنگی، بهره سیری وعده غذایی و بیان ژن miR-۲۰۰a-۳p و miR-۱۰۳a-۳p در پلاسمای زنان چاق بود. ۴۸ زن غیرفعال داوطلب (سن ۶۹/۴± ۴۱/۵۷ سال و شاخص توده بدنی ۰۹/۱± ۰۹/۳۴ کیلوگرم بر مترمربع) به طور تصادفی به گروه های تمرین هوازی و دارونما، تمرین هوازی و مکمل آرژنین، مکمل آرژنین و دارونما تقسیم شدند. به مدت هشت هفته در برنامه هوازی دویدن بر روی تردمیل با آزمون GTX با ۶۰ درصد از ضربان قلب واماندگی تا تکمیل ۵۰۰ کالری (سه روز در هفته) شرکت کردند و روزانه با دوز ۰۷/۰ گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن آرژنین مصرف کردند. از تحلیل واریانس تک راهه و آزمون تی همبسته برای تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: بیان هردو ژن miR-۲۰۰a-۳p و miR-۱۰۳a-۳p در هر سه گروه به طور معنی داری کاهش یافت (۰۵/۰>P). در گروه مکمل آرژنین دورکمر، وزن بدن و زمان رسیدن به واماندگی کاهش معنی داری مشاهده نشد (۰۵/۰تمرین هوازی به همراه مکمل آرژنین همه شاخص ها از جمله بیان ژن ها، دورکمر، وزن بدن، احساس گرسنگی، بهره سیری بعد غذا و زمان رسیدن به واماندگی به طور معنی داری بهبود یافت (۰۵/۰>P). همچنین در گروه تمرین هوازی در احساس گرسنگی و بهره سیری بعد از غذا کاهش معنی داری نداشت (۰۵/۰تمرین هوازی و مصرف مکمل آرژنین باعث کاهش بیان ژن های miR-۲۰۰a-۳p،miR۱۰۳a-۳p و احساس گرسنگی می شود. همچنین سبب بهبود شاخص های چاقی (دورکمر و وزن بدن)، بهره سیری فوری و زمان رسیدن به واماندگی می شود.

کلیدواژه ها:

تمرین هوازی ، آرژنین ، اشتها ، میکروRNA ، چاقی