بازاندیشی در نقش آموزش و پرورش در پرورش مهارت های زندگی در قرن بیست ویکم

آموزش و پرورش همواره در کانون تحولات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی قرار داشته و نقش بنیادینی در شکل گیری شخصیت و آینده سازان جوامع ایفا می کند. در عصر کنونی که با تحولات سریع فناوری، پیچیدگی روابط انسانی و چالش های زیستی همراه است، آموزش صرف دانش های نظری دیگر پاسخگوی نیازهای واقعی زندگی فردی و اجتماعی دانش آموزان نیست. در این راستا، بازاندیشی در اهداف، محتوای برنامه های درسی و روش های یاددهی-یادگیری با تاکید بر مهارت های زندگی همچون تصمیم گیری، حل مسئله، تفکر انتقادی، مدیریت هیجانات، ارتباط موثر و مسئولیت پذیری امری ضروری است. مقاله حاضر با نگاهی تحلیلی و انتقادی، نقش آموزش و پرورش را در توسعه این مهارت ها بررسی می کند و بر اهمیت تلفیق آموزش نظری با مهارت های عملی در چارچوبی انسان محور و آینده نگر تاکید دارد. همچنین با مروری بر ادبیات پژوهش، به بیان ضرورت ها، چالش ها و الزامات بازطراحی نظام آموزشی در جهت پاسخگویی به نیازهای واقعی قرن بیست ویکم پرداخته می شود. در نهایت، پژوهش حاضر پیشنهادهایی برای تقویت کارآمدی نظام آموزشی در تربیت نسلی توانمند، اخلاق مدار و آماده برای مواجهه با مسائل واقعی زندگی ارائه می دهد.واژگان کلیدیآموزش و پرورش، مهارت های زندگی، قرن بیست ویکم، تفکر انتقادی، بازطراحی آموزشی