نقش رویکرد یادگیری مبتنی بر بازی در بهبود مهارت های اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی

یادگیری مبتنی بر بازی به عنوان یکی از موثرترین شیوه های تدریس در آموزش ابتدایی، بستری فراهم می کند تا دانش آموزان در یک فضای تعاملی، جذاب و غیررسمی به کسب مهارت های شناختی، اجتماعی و تحصیلی بپردازند. در این مقاله تلاش شده است تا تاثیر این رویکرد بر بهبود مهارت های اجتماعی نظیر تعامل، همدلی، کار گروهی و نیز رشد عملکرد تحصیلی دانش آموزان بررسی شود. با تحلیل یافته های پژوهش های پیشین و مرور چارچوب های نظری مرتبط، روشن می شود که یادگیری بازی محور با فراهم کردن موقعیت های واقعی برای تعامل و یادگیری، باعث افزایش انگیزه، تمرکز و مشارکت فعال دانش آموزان می شود. همچنین نقش معلم به عنوان تسهیل گر و طراح محیط های یادگیری جذاب، کلیدی است. این مقاله بر اهمیت گنجاندن فعالیت های بازی محور در برنامه های درسی رسمی مدارس ابتدایی تاکید می کند و توصیه هایی برای ارتقاء این رویکرد ارائه می دهد.واژگان کلیدییادگیری مبتنی بر بازی – مهارت های اجتماعی – عملکرد تحصیلی – آموزش ابتدایی – تعامل گروهی