نقش انگیزش درونی و بیرونی در ماندگاری معلمان در حرفه آموزش

حرفه معلمی به عنوان یکی از اساسی ترین ارکان نظام های آموزشی، نیازمند نیروهایی متعهد، باانگیزه و پایدار است. در سال های اخیر، دغدغه های مربوط به فرسودگی شغلی، ترک حرفه، و افت کیفیت آموزشی، توجه پژوهشگران را به عوامل ماندگاری معلمان جلب کرده است. یکی از مهم ترین مولفه هایی که نقش حیاتی در تثبیت و تداوم حضور معلمان در حرفه آموزش دارد، «انگیزش» است؛ به ویژه دو نوع انگیزش درونی و بیرونی. هدف این مقاله بررسی نقش انگیزش های درونی (مانند علاقه به تدریس، حس معنا و رشد فردی) و انگیزش های بیرونی (نظیر پاداش های مالی، حمایت سازمانی، منزلت اجتماعی) در حفظ معلمان در سیستم آموزشی است. بر اساس مطالعات نظری و پژوهش های میدانی، هر دو نوع انگیزش در کنار یکدیگر، تاثیر مستقیمی بر افزایش رضایت شغلی، کاهش تمایل به ترک خدمت، و ارتقای کیفیت تدریس دارند. مقاله حاضر تلاش دارد با مرور ادبیات نظری، تحلیل تجارب معلمان و تبیین ابعاد مختلف انگیزش، به تبیین این پدیده از منظر روان شناختی و سازمانی بپردازد و راهکارهایی برای سیاست گذاران آموزشی ارائه دهد.واژگان کلیدی: انگیزش درونی، انگیزش بیرونی، ماندگاری شغلی معلمان