اهمیت روابط بین فردی معلم و دانش آموز بر بهبود اضطراب تحصیلی دانش آموزان

اضطراب تحصیلی یکی از شایع ترین مشکلات روان شناختی در میان دانش آموزان دوره ابتدایی است که می تواند تاثیرات منفی بر عملکرد تحصیلی، عزت نفس و رشد اجتماعی آنان بگذارد. از جمله عوامل مهم و قابل مداخله در کاهش اضطراب تحصیلی، کیفیت روابط بین فردی میان معلم و دانش آموز است. ارتباطی گرم، حمایت گر و تعامل محور از سوی معلم می تواند احساس امنیت روانی، پذیرش و تعلق را در دانش آموز تقویت کرده و در نتیجه، میزان اضطراب وی در موقعیت های یادگیری را کاهش دهد. این مقاله به بررسی نقش کیفیت رابطه معلم–دانش آموز در ایجاد محیطی امن و عاطفی برای یادگیری می پردازد و نشان می دهد که سبک های ارتباطی مثبت، مانند گوش دادن فعال، همدلی، بازخورد مناسب و احترام متقابل، چگونه می توانند زمینه ساز کاهش تنش های تحصیلی کودکان باشند. در نهایت، نتایج این بررسی، راهکارهایی برای معلمان دوره ابتدایی جهت تقویت ارتباطات موثر با دانش آموزان ارائه می دهد.واژگان کلیدی :روابط معلم و دانش آموز، اضطراب تحصیلی، آموزش ابتدایی