نقش ارتباطات غیرکلامی معلمان در مدیریت رفتار و تقویت یادگیری در کلاس های دوره ابتدایی

ارتباطات غیرکلامی بخش مهمی از تعاملات روزمره در کلاس های درس ابتدایی را تشکیل می دهند. معلمان، خواه آگاهانه و خواه ناخودآگاه، از طریق حرکات بدن، تماس چشمی، لحن صدا، حالت چهره و فاصله گذاری فیزیکی، پیام هایی را به دانش آموزان منتقل می کنند که می توانند بر رفتار، انگیزش و پیشرفت تحصیلی آنان تاثیرگذار باشند. این مقاله با تکیه بر تجربیات معلمان دوره ابتدایی، نقش کلیدی ارتباط غیرکلامی در ایجاد فضای امن یادگیری، مدیریت کلاس، تقویت خودپنداره تحصیلی و هدایت هیجانات دانش آموزان را بررسی می کند. یافته ها حاکی از آن است که معلمانی که به ابعاد غیرکلامی ارتباطات خود آگاهند و به درستی از آن بهره می برند، می توانند محیطی مثبت تر، صمیمی تر و اثربخش تر در کلاس ایجاد کنند که زمینه ساز ارتقای رفتار و یادگیری دانش آموزان می شود.واژگان کلیدی:ارتباط غیرکلامی، رفتار دانش آموز، آموزش ابتدایی