تحلیل راهبردهای نوین تربیتی در شکل دهی به شخصیت دانش آموزان: رویکردهای نظری و الگوهای عملی

در عصر حاضر، تحول در نظام آموزشی نیازمند همگرایی میان علوم تربیتی، روانشناسی و مطالعات فرهنگی است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر پیوند میان این حوزه ها بر بهبود فرآیندهای یادگیری و تربیت دانش آموزان صورت گرفته است. روش پژوهش به کاررفته در این مطالعه، رویکرد کیفی با استفاده از تحلیل محتوای داده های جمع آوری شده از مدارس با رویکرد تلفیقی فرهنگی و روانشناختی بوده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که تلفیق اصول روانشناختی با مطالعات فرهنگی می تواند میزان درک و پذیرش دانش آموزان از فرایندهای آموزشی را افزایش داده و به ارتقای کیفیت یادگیری منجر شود. همچنین، نتایج بیانگر آن است که برنامه های آموزشی مبتنی بر هویت فرهنگی و اصول روانشناسی تربیتی می توانند تعاملات اجتماعی و رشد فردی دانش آموزان را بهبود بخشند. این پژوهش پیشنهاد می کند که نظام های آموزشی در سیاست گذاری های خود، تلفیقی از این سه حوزه را در برنامه ریزی ها مدنظر قرار دهند تا تحولی پایدار در فرآیند تعلیم و تربیت حاصل شود.

کلیدواژه ها:

تعلیم و تربیت ، مطالعات فرهنگی ، روانشناسی تربیتی ، یادگیری اجتماعی ، هویت آموزشی