خانقاه در اشعار حافظ: نماد معنویت و اندیشه

خانقاه در ادبیات و فرهنگ ایرانی نماد یک مکان مقدس است که در آن صوفیان به تربیت روحی و پرورش معنوی می پرداختند. حافظ، شاعر بزرگ ایرانی، در اشعار خود به شدت از مفاهیم صوفیانه و معنوی بهره برده است و خانقاه را به عنوان مکانی برای تعالی روح و رهایی از بندهای دنیوی در اشعار خود به تصویر کشیده است. این مقاله به تحلیل جایگاه خانقاه در اشعار حافظ و تاثیر آن بر تفکرات فلسفی و عرفانی او می پردازد.

کلیدواژه ها:

خانقاه ، حافظ ، صوفیانه ، معنویت ، اشعار حافظ