بررسی تاثیر اخلاق دینی بر تعهدات خانوادگی و تربیت فرزندان

خانواده به عنوان نخستین نهاد اجتماعی و تربیتی، نقشی بنیادین در شکل گیری شخصیت، باورها و رفتارهای فرد ایفا می کند. در این میان، اخلاق دینی به مثابه نظامی ارزشی و معنوی، می تواند چارچوبی جهت دهنده برای روابط خانوادگی و الگوی تربیت فرزندان فراهم آورد. این مقاله مروری با هدف بررسی تاثیر اخلاق دینی بر تعهدات خانوادگی و نقش آن در تربیت فرزندان تدوین شده است. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای، متون دینی و پژوهش های علمی انجام گرفته است.بر اساس یافته ها، اخلاق دینی در سنت های توحیدی، به ویژه اسلام، بر مبانی ای چون محبت، مسئولیت پذیری، وفاداری، گذشت، صداقت و تربیت بر اساس فطرت تاکید دارد. این ارزش ها نه تنها بنیان روابط زن و شوهر را استوار می سازند، بلکه در شکل دهی شخصیت فرزندان، تقویت وجدان اخلاقی، و ایجاد هویت دینی و اجتماعی موثرند. افزون بر آن، اخلاق دینی با فراهم آوردن یک نظام معنابخش، به اعضای خانواده توان مقابله با بحران ها، اختلافات و چالش های تربیتی را می دهد.مطالعات موردی و پژوهش های داخلی و خارجی نشان می دهد که خانواده هایی که سبک زندگی خود را بر اساس ارزش های اخلاقی دینی سازمان دهی کرده اند، در مقایسه با خانواده هایی که فاقد چنین چارچوبی اند، از انسجام، رضایت زناشویی و تربیت موثر فرزندان بیشتری برخوردارند. مقاله حاضر ضمن تحلیل ابعاد مختلف این موضوع، تلاش دارد راه هایی برای احیای اخلاق دینی در نهاد خانواده و بهره برداری از ظرفیت های آن در سیاست گذاری های فرهنگی و آموزشی ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

اخلاق دینی ، خانواده ، تعهد خانوادگی ، تربیت فرزند ، دین و تربیت ، سبک زندگی اسلامی ، روابط والدین و فرزندان