نقش سامانه های یادگیری هوشمند در شخصی سازی فرآیند آموزش برای دانش آموزان

در عصر تحول دیجیتال، نظام های آموزشی بیش از پیش نیازمند تطبیق با ویژگی ها و نیازهای فردی یادگیرندگان هستند. این مقاله با عنوان «نقش سامانه های یادگیری هوشمند در شخصی سازی فرآیند آموزش برای دانش آموزان» به بررسی تحلیلی–مروری نقش فناوری های نوین، به ویژه سامانه های یادگیری هوشمند، در تحقق آموزش انطباق پذیر و فردمحور می پردازد. هدف اصلی این مقاله، تحلیل چگونگی بهره گیری از این سامانه ها برای ارتقاء کیفیت یادگیری و افزایش عدالت آموزشی در کلاس های چندسطحی است. مقاله با استفاده از منابع علمی و پژوهشی معتبر بین المللی، مفاهیم نظری همچون یادگیری انطباقی، سبک های یادگیری، خودتعیین گری و نظریه شناخت اجتماعی را به عنوان مبانی شخصی سازی آموزش بررسی می کند. شخصی سازی فرآیند یادگیری در سامانه های هوشمند از طریق تحلیل داده های رفتاری دانش آموز، ارائه محتوای متناسب با سطح دانش، بازخورد فوری و هدایت مستمر محقق می شود. این قابلیت ها، ضمن افزایش انگیزش درونی و یادگیری خودتنظیم، به معلمان نیز در درک عمیق تر وضعیت یادگیرندگان و طراحی تکالیف مناسب یاری می رساند. مقاله همچنین به فرصت هایی همچون رشد استقلال یادگیری، بهبود تعامل معلم–دانش آموز و فراهم سازی آموزش دقیق تر برای دانش آموزان با نیازهای ویژه اشاره می کند. در کنار مزایا، چالش هایی نظیر ضعف زیرساخت ها، فقدان آموزش معلمان، و نگرانی های اخلاقی و حریم خصوصی نیز مورد توجه قرار گرفته و در ادامه، راهبردهایی برای مواجهه با آن ها ارائه شده است. در پایان، مقاله با تاکید بر ضرورت توسعه سامانه های بومی و تربیت فناورانه معلمان، بر اهمیت ادغام فناوری و تربیت در چشم انداز آینده آموزش تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

: یادگیری هوشمند ، شخصی سازی آموزش ، سامانه های انطباق پذیر ، آموزش دیجیتال