مقایسه تصویرسازی دستی ودیجیتال درفرایند خلاقیت

امروزه، پیشرفت های سریع در حوزه هوش مصنوعی (AI) فرصت های بی سابقه ای برای تحول در زمینه آموزش فراهم آورده اند. یکی از مهم ترین جنبه هایی که هوش مصنوعی می تواند نقش موثری در آن ایفا کند، شناخت و پرورش خلاقیت دانش آموزان است. خلاقیت به عنوان یکی از مهارت های قرن ۲۱، از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و می تواند زمینه ساز نوآوری و موفقیت فردی و اجتماعی در زندگی آینده باشد. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه استفاده از ابزارها و فناوری های هوش مصنوعی با شناخت و ارزیابی خلاقیت در بین دانش آموزان است.در این تحقیق، تاثیر هوش مصنوعی بر چند جنبه از خلاقیت دانش آموزان از جمله تفکر واگرا، حل مسئله، و بروز ایده های نوآورانه مورد بررسی قرار گرفته است. ابزارهای هوش مصنوعی همچون سیستم های یادگیری تطبیقی، تحلیل داده های رفتاری، و شبیه سازی محیط های خلاقانه، دارای قابلیت های منحصر به فردی در شناسایی و سنجش مهارت های خلاقانه دانش آموزان هستند. روش تحقیق با رویکرد ترکیبی انجام گرفته است؛ ابتدا از داده های جمع آوری شده از فعالیت های دانش آموزان با استفاده از نرم افزارهای مجهز به هوش مصنوعی بهره گرفته، و سپس از روش های کیفی برای تحلیل عمق تاثیرات این فناوری بر مهارت های خلاقیت استفاده شده است.یافته های پژوهش نشان می دهند که هوش مصنوعی قادر است الگوهای خلاقانه در رفتار و یادگیری دانش آموزان را شناسایی کرده و از این طریق، پیشنهاد هایی برای ارتقای خلاقیت ارائه دهد. استفاده از هوش مصنوعی نه تنها شناسایی نقاط قوت و ضعف خلاقیت دانش آموزان را تسهیل می کند، بلکه محیط های یادگیری شخصی سازی شده ای ایجاد می کند که باعث تحریک و تقویت خلاقیت می شود. با این حال، چالش هایی همچون اخلاق هوش مصنوعی، امنیت داده ها، و نیاز به توسعه چارچوب های مناسب برای استفاده از این فناوری، از جمله مواردی است که نیازمند توجه بیشتر است.در پایان، نتایج پژوهش بیانگر آن است که کاربرد هوش مصنوعی می تواند نقش موثری در شناخت و تقویت خلاقیت دانش آموزان ایفا کند و این فناوری باید بخشی اساسی از برنامه های آموزشی قرن حاضر در نظر گرفته شود.