بررسی نقش توجه به تنوع یادگیری در افزایش درگیری تحصیلی دانش آموزان

هدف این تحقیق بررسی نقش توجه به تنوع سبک های یادگیری در افزایش درگیری تحصیلی دانش آموزان بود. درگیری تحصیلی به عنوان عاملی کلیدی در کیفیت یادگیری شناخته می شود و بررسی عوامل موثر بر آن به ویژه در بافت آموزشی متنوع ایران، اهمیت فراوانی دارد. پژوهش حاضر با روش مروری انجام شد و با تحلیل منابع علمی معتبر فارسی، به واکاوی ابعاد گوناگون درگیری تحصیلی در ارتباط با تنوع یادگیری پرداخت. در فرایند گردآوری داده ها، مطالعات منتخب با محوریت آموزش تطبیقی، سبک های یادگیری، مشارکت تحصیلی، خودکارآمدی، فناوری آموزشی و حمایت اجتماعی بررسی شدند. یافته های تحقیق نشان داد که تطبیق روش تدریس با سبک یادگیری دانش آموزان موجب افزایش مشارکت، انگیزش درونی و احساس کارآمدی در آنان می شود. همچنین استفاده از فناوری آموزشی، فضای یادگیری را برای پاسخگویی به نیازهای فردی مساعدتر کرده و ارتباط موثر معلم-دانش آموز را تقویت می کند. حمایت اجتماعی و عاطفی معلمان نیز یکی از عوامل مهم در ارتقاء درگیری شناختی، عاطفی و رفتاری دانش آموزان با سبک های یادگیری متنوع است. در نهایت، تحقیق حاضر بر ضرورت توانمندسازی حرفه ای معلمان، طراحی برنامه های درسی انعطاف پذیر و تقویت محیط یادگیری متنوع برای تحقق عدالت آموزشی و مشارکت حداکثری دانش آموزان تاکید می کند. بر این اساس، سیاست گذاران و مدیران آموزشی باید رویکردهای شخصی سازی شده را در برنامه های آموزشی مدارس مورد توجه قرار دهند.

کلیدواژه ها:

درگیری تحصیلی ، سبک های یادگیری ، آموزش تطبیقی ، فناوری آموزشی