ارزیابی اثر مشارکت دانش آموزان در قوانین کلاسی بر نظم و انضباط آموزشی

در محیط های آموزشی نوین، نظم و انضباط دیگر صرفا حاصل اعمال قدرت بیرونی یا کنترل قهری نیست، بلکه مفهومی پویا و در حال تحول است که با رویکردهای مشارکتی پیوندی تنگاتنگ دارد. یکی از چالش های مهم در کلاس های درس، بی نظمی و نبود انضباط پایدار است که اغلب ناشی از بیگانگی دانش آموزان با قوانین و احساس عدم تعلق به ساختارهای مدرسه ای می باشد. از این رو، مشارکت دانش آموزان در فرآیند تدوین و اجرای قوانین کلاسی به عنوان رویکردی نوین، مورد توجه بسیاری از صاحب نظران تعلیم و تربیت قرار گرفته است. این مقاله با هدف بررسی اثر مشارکت دانش آموزان در قوانین کلاسی بر نظم و انضباط آموزشی، به تحلیل نظریات روان شناسی و مدیریت کلاس و همچنین مرور پیشینه های پژوهشی داخلی و بین المللی پرداخته است. روش تحقیق در این مقاله از نوع تحلیلی–مروری است و با تمرکز بر چارچوب نظری مبتنی بر نظریه های خودتعیین گری، یادگیری اجتماعی و مدیریت کلاس مشارکتی، به تبیین اثرات روان شناختی و آموزشی مشارکت در قوانین می پردازد. یافته ها نشان می دهد که مشارکت دانش آموزان در تدوین مقررات، موجب افزایش حس مسئولیت پذیری، درونی سازی نظم، رشد مهارت های اجتماعی و کاهش مقاومت در برابر قوانین می شود. همچنین، مشارکت فعال دانش آموزان به شکل گیری جو مثبت کلاسی و بهبود تمرکز و تعاملات آموزشی کمک می کند. در کنار مزایا، چالش هایی مانند نگرانی معلمان از کاهش اقتدار یا نبود آموزش رسمی در این حوزه نیز شناسایی شد که برای مقابله با آن ها راهبردهایی نظیر توانمندسازی معلمان و طراحی الگوهای شفاف مشارکتی پیشنهاد شده است. در مجموع، نتایج این پژوهش نشان می دهد که مشارکت در قوانین کلاسی، نقشی کلیدی در تحقق نظم پایدار و توسعه شخصیتی دانش آموزان ایفا می کند و می تواند به عنوان رویکردی اثربخش در مدیریت آموزشی مدارس مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مشارکت دانش آموزان ، نظم آموزشی ، قوانین کلاسی ، مدیریت مشارکتی ، مسئولیت پذیری