نقش تفاوت های فردی در سبک های یادگیری و ترجیحات آموزشی: رویکردی انتقادی به تحول آموزش موثر

پژوهش حاضر به بررسی انتقادی نقش تفاوت های فردی در سبک های یادگیری و ترجیحات آموزشی می پردازد. علی رغم فراگیر شدن نظریه های سبک یادگیری در محیط های آموزشی، درک جامعی از چگونگی تاثیر این تفاوت ها بر طراحی آموزشی و پیامدهای یادگیری وجود ندارد. این مطالعه با رویکرد مرور انتقادی، چارچوب های نظری اصلی سبک های یادگیری را واکاوی نموده، ادعاهای مطرح شده در مورد تطابق آموزش با سبک های یادگیری را به چالش می کشد، و شواهد تجربی موجود را مورد ارزیابی قرار می دهد. یافته ها نشان می دهد که اگرچه مدل های متعددی برای طبقه بندی سبک های یادگیری وجود دارد، تاثیر این سبک ها بر عملکرد تحصیلی پیچیده بوده و شواهد متناقضی در این زمینه مشاهده می شود. مرور ادبیات پژوهشی آشکار می سازد که رویکردهای آموزشی انعطاف پذیر و متنوع، صرف نظر از تطابق دقیق با سبک های یادگیری افراد، در ارتقای یادگیری موثر هستند. همچنین، عوامل زمینه ای مانند انگیزش، خودپنداره، و اضطراب یادگیرنده، نقشی مهم تر از سبک های یادگیری در پیش بینی موفقیت تحصیلی ایفا می کنند. این مقاله با پیشنهاد رویکردی متعادل تر به تفاوت های فردی در یادگیری، که طراحی آموزشی چندوجهی و انعطاف پذیر را در اولویت قرار می دهد، خاتمه می یابد.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، تفاوت های فردی ، طراحی آموزشی ، ترجیحات آموزشی ، رویکرد