اهمیت اعتدال در برنامه آموزشی و مراقبت از اضطراب دانش آموزان
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 41
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MAECONFM01_2306
تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1404
چکیده مقاله:
در دنیای پرشتاب امروز، آموزش و پرورش با چالش های متعددی همچون رقابت شدید، حجم بالای محتوای آموزشی، ارزیابی های نمره محور و دغدغه های خانواده ها درباره آینده تحصیلی دانش آموزان مواجه است. این عوامل می توانند منجر به بروز اضطراب های تحصیلی و روانی در دانش آموزان شوند. به همین دلیل، دستیابی به اعتدال در برنامه های آموزشی و سیاست های مدارس، اهمیتی اساسی در تامین سلامت روانی و موفقیت تحصیلی دانش آموزان دارد. اعتدال در اینجا، به معنای توازن میان آموزش نظری، مهارت های عملی، زمان اختصاص یافته به استراحت و فعالیت های فوق برنامه، و نیز در نظر گرفتن تفاوت های فردی دانش آموزان است.تحقیقات متعدد داخلی و بین المللی نشان می دهد دانش آموزانی که در سیستم های آموزشی متعادل تر حضور دارند، از سطح اضطراب پایین تری برخوردار بوده و انگیزه و رضایت بیشتری از یادگیری دارند. برنامه های آموزشی یک سویه و افراطی، چه از نظر حجم تکالیف درسی و چه از نظر فشارهای ارزشیابی، نه تنها اثر معکوس بر پیشرفت تحصیلی دارند بلکه میزان فرسودگی و اختلالات اضطرابی را نیز افزایش می دهند. در مقابل، سیستم هایی که به بهداشت روانی و فعالیت های تفریحی، هنری، اجتماعی، و نیز ایجاد فرصت های انتخاب و خلاقیت بها می دهند، فضای رشد همه جانبه را برای دانش آموزان فراهم می کنند.در این راستا، نقش معلمان، مربیان و خانواده ها حیاتی است. مشخصه های یک نظام آموزش اعتدال محور عبارت است از: ارائه محتوای منطبق با ظرفیت واقعی دانش آموزان، تنظیم حجممعقول تکالیف و آزمون ها، توجه به نیاز به استراحت و تفریح، به کارگیری روش های تدریس فعال و مشارکتی، و ایجاد محیطی حمایتی و کم تنش. همچنین، شناسایی علائم اضطراب در دانش آموزان و ارائه مشاوره و حمایت روانشناختی هنگام لزوم، باید از اولویت های مدارس باشد.در پایان می توان گفت توجه به اعتدال در تدوین و اجرای برنامه های آموزشی نه تنها اثربخشی فرایند یاددهی-یادگیری، بلکه سلامت روانی دانش آموزان را نیز تضمین می کند و به شکوفایی استعدادهای فردی و اجتماعی آنان یاری می دهد. این رویکرد می تواند الگویی موثر برای سیاست گذاران، مدیران و فعالان آموزشی در مواجهه با بحران های نوظهور آموزشی و روانی دانش آموزان در عصر حاضر باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان