نقش فناوری در بهبود فرایندهای یاد دهی و یادگیری در نظام آموزشی

در دهه های اخیر، پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات تحولی بنیادین در نظام های آموزشی ایجاد کرده و شیوه های سنتی آموزش را با چالش ها و فرصت های جدیدی مواجه ساخته است. فناوری های نوین مانند سامانه های مدیریت یادگیری، محتوای چندرسانه ای، کلاس های مجازی و ابزارهای تعاملی، زمینه را برای آموزش خلاقانه تر و مشارکت جویانه تر فراهم کرده اند. این ابزارها موجب ارتقای کیفیت یاددهی از طریق فراهم کردن امکان ارائه محتوای متنوع، دسترسی آسان تر به منابع آموزشی، و برقراری ارتباط موثر میان معلم و دانش آموز می شوند. افزون بر این، فناوری به معلمان امکان می دهد تا با توجه به تفاوت های فردی یادگیرندگان، محتوای آموزشی را شخصی سازی کرده و سبک های یادگیری مختلف را پوشش دهند. از سوی دیگر، فرایند یادگیری نیز به واسطه به کارگیری فناوری دستخوش تغییر شده و یادگیرندگان نقش فعالی در مسیر آموزش خود پیدا کرده اند. یادگیری مبتنی بر فناوری، فرصت هایی برای یادگیری مشارکتی، حل مسئله، و تفکر انتقادی فراهم می آورد و دانش آموزان را از حالت منفعل به کنش گران یادگیر تبدیل می سازد. همچنین، دسترسی به منابع برخط و آموزش از راه دور، عدالت آموزشی را تقویت کرده و امکان یادگیری مادام العمر را فراهم کرده است. با این حال، بهره گیری اثربخش از فناوری در آموزش نیازمند فراهم سازی زیرساخت های مناسب، آموزش معلمان، و برنامه ریزی هوشمندانه در سطوح مختلف نظام آموزشی است تا فناوری بتواند به عنوان ابزاری توانمند در خدمت تحقق اهداف تربیتی و آموزشی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

فناوری ، یاد دهی ، یادگیری ، نظام آموزشی