مهارت های نوشتاری کودکان کم توان ذهنی

نوشتن یکی از مهم ترین مهارت های ارتباطی انسان و از ارکان اساسی سواد تحصیلی است که در فرآیند آموزش رسمی، جایگاهی ویژه دارد. برای کودکان کم توان ذهنی، کسب مهارت های نوشتاری با چالش های گوناگونی همراه است که از عوامل شناختی، حرکتی، زبانی و روانی تاثیر می پذیرد. ضعف در ادراک بصری، توجه پایدار، حافظه کاری و هماهنگی چشم و دست از جمله عواملی هستند که می توانند بر عملکرد نوشتاری این گروه از کودکان اثر منفی بگذارند. این مقاله با هدف بررسی ویژگی ها، موانع و راهکارهای تقویت مهارت های نوشتاری در کودکان کم توان ذهنی، به تحلیل مفاهیم نظری و مرور پژوهش های تجربی در این حوزه می پردازد. یافته های به دست آمده نشان می دهند که بهره گیری از روش های چندحسی، تمرین های حرکتی ساختارمند، استفاده از فناوری های یاری گر و آموزش های مرحله ای می تواند به بهبود توانمندی های نوشتاری این کودکان کمک نماید. مقاله حاضر همچنین تاکید دارد که مهارت نوشتن در کودکان کم توان ذهنی تنها یک توانایی تحصیلی نیست، بلکه نقشی کلیدی در هویت بخشی، ارتباط گیری و مشارکت اجتماعی آنان ایفا می کند.واژگان کلیدی:کودکان کم توان ذهنی، مهارت های نوشتاری، ناتوانی های یادگیری، آموزش تطبیقی، توانبخشی تحصیلی