بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و اضطراب در دانشجویان دانشگاه های شهر شیراز

طبق تحقیقات صورت یافته، تجارب سال های اولیه کودکی می توانند سبب بروز طرحواره های ناسازگار اولیه شوند. نتایج نشان می دهد برخی از اختلالات شخصیت، اختلالات اضطرابی و اختلالات مزمن نیز می تواند ریشه در طرحواره های فرد داشته باشد و سبب بروز رفتارهای غیرانطباقی و عدم انعطاف پذیری فرد شود. پژوهش حاضر درصدد یافتن رابطه میان طرحواره ها و اضطراب بود. این پژوهش به شیوه توصیفی از نوع همبستگی صورت یافته است. جامعه آماری دانشجوهای دانشگاه های شهر شیراز بودند و نمونه گیری نیز به شیوه در دسترس انجام شد. این نمونه در ابتدا ۲۰۰ نفر پیش بینی شده بود اما در نهایت پژوهش با تعداد ۱۹۴ شرکت کننده شامل ۲۵ مرد و ۱۶۹ زن، در بازه سنی ۱۸ تا ۴۳، صورت گرفت. ابزار استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه ای متشکل از فرم کوتاه پرسشنامه ی طرحواره های ناسازگار یانگ و پرسشنامه حالت – رگه اضطراب اسپیلبرگر بود. داده های پژوهش نیز به وسیله نرم افزار spss نسخه ۲۶ در قالب آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون هبستگی پیرسون حاکی از این بود میان طرحواره های محرومیت هیجانی، رهاشدگی/ بی ثباتی، بی اعتمادی/ بدرفتاری، انزوای اجتماعی، نقص/ شرم، شکست، وابستگی/ بی کفایتی، آسیب پذیری در برابر ضرر و بیماری، گرفتاری/ در دام افتادگی، اطاعت، ایثار، بازداری هیجانی، معیارهای سرسختانه/ عیب جویی افراطی، استحقاق و خویشتن داری/ خودانضباطی ناکافی با اضطراب رابطه مثبت ومعناداری وجود دارد. همچنین تحلیل آزمون رگرسیون چندگانه به روش همزمان نشان داد طرحواره های شکست، آسیب پذیری در برابر ضرر و بیماری، بازداری هیجانی، معیارهای سرسختانه/ عیب جویی افراطی و خویشتن داری/ خودانضباطی ناکافی به صورت مثبت و معنادار و طرحواره وابستگی/ بی کفایتی به صورت منفی و معناداری اضطراب را پیش بینی می کنند. یافته ها نشان دادند میان طرحواره های ناسازگار اولیه و اضطراب ارتباط وجود دارد.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، اضطراب ، اختلالات اضطرابی ، رفتار غیرانطباقی