استفاده از زبان اسپرانتو به عنوان زبان میانجی: مطالعه موردی در یک سازمان آموزشی مردم نهاد

زبانهای میانجی میتوانند راهکاری ارتباطی برای افرادی باشند که زبان مشترکی ندارند. اسپرانتو، به عنوان یک زبان برنامهریزیشده، در یک سازمان مردمنهاد آموزشی به عنوان زبان کاری مورد استفاده قرار گرفته است. ویژگیهای اصلی این کاربرد بر پایهی مصاحبهها، یادداشتهای میدانی و گفتوگوهای خودجوش تحلیلشده با روش تحلیل مکالمه بررسی شدهاند. نتایج نشان میدهد که اسپرانتو زبان غالب ارتباطی در این سازمان است، اما استفاده از زبانهای دیگر نیز کنار گذاشته نشده است. یکی از ویژگیهای معمول در ارتباطات اسپرانتو، استفاده از «ترمیم» است؛ کاربران اسپرانتو در زمان مواجهه با کمبود واژگان به یکدیگر کمک کرده و اشتباهات هم را اصلاح میکنند. طنز نیز بسیار رایج است و اغلب به صورت بازیهای زبانی و اشارات خاص فرهنگی نمود مییابد. این دو ویژگی ارتباط نزدیکی با هویت گروهی و آگاهی فرازبانی گویشوران دارند. در نهایت پیشنهاد میشود که اسپرانتو میتواند به عنوان یک زبان میانجی خارج از فضای خصوصی نیز مورد استفاده قرار گیرد، جایی که تاکنون بیشتر در آن به کار رفته است.

کلیدواژه ها:

اسپرانتو ، زبان میانجی ، زبان ساختگی ، آموزش زبان ، تحلیل مکالمه ، زبانشناسی