تقویت قوای روانی دانش آموزان با تکیه بر شادی و نشاط آنان

تحلیل گران مسائل آموزشی اعتقاد دارند؛ مهمترین عامل در ایجاد نشاط و شادابی در مدارس توجه به ابعادعاطفی و اجتماعی است و هرقدربرنامه هادر جهت ارضای نیازهای عاطفی و روانی دانش آموزان تدوین گردند، بروز شادی در آنان پررنگتر خواهد بود. در مدارسی که روابط مدیر و معلمان صمیمانه است، شایستگی شغلی و حسن اطمینان در آنان بیشتراست. معلمی که نسبت به فراگیران بدگمان است بدگمانی آن ها را نسبت به خود بر می انگیزد. اما معلم خوشگمان در حل مشکل فراگیران کمک می کند و رابطه خود را بر اساس صمیمیت و تفاهم قوت می بخشد. روابط مبتنی بر نگرش مثبت خوب و سازنده و معنی دار و شادیآفرین است و حفظ ارتباطات را تضمین می کند. نگرش مثبت اشتیاق به ادامه ارتباط و یادگیری را تشدید می کند، خلاقیت انسان را زیاد می سازد، ویژگی های شخصیت انسان را به نحو احسن و مطلوب شکوفا می سازد. در فضای مثبت دانش آموزان آنگونه که هستند که موردپذیرش معلم واقع می شوند. در واقع فضاو فرهنگ مثبت موجب خنثی سازی عوامل مخرب و خطرسازدر زندگی دانش آموزان می شود. همچنین جو مثبت، مدارس را امن تر می کند و ارتباط معلمان را بهبود می بخشد.

کلیدواژه ها:

مدارس ، نظام تربیتی ، دانش آموزان