امکان سنجی تلفیق هوش مصنوعی در طراحی برنامه های درسی هوشمند در مدارس ابتدایی

با پیشرفت روزافزون فناوری های نوین و به ویژه هوش مصنوعی، نظام های آموزشی در سراسر جهان با فرصت ها و چالش های جدیدی مواجه شده اند. استفاده از هوش مصنوعی در طراحی برنامه های درسی هوشمند در مدارس ابتدایی به عنوان یکی از مهم ترین راهکارهای ارتقای کیفیت یاددهی و یادگیری مطرح می شود. این پژوهش با هدف امکان سنجی تلفیق هوش مصنوعی در طراحی برنامه های درسی هوشمند در مدارس ابتدایی انجام شده است. در این مطالعه، ابتدا به بررسی مبانی نظری یادگیری شخصی سازی شده، مدل های طراحی برنامه درسی و فناوری های نوین پرداخته شد تا چارچوب مفهومی مناسبی برای تحلیل فراهم گردد. سپس کاربردهای هوش مصنوعی در بهبود فرآیند یاددهی-یادگیری، چالش ها و موانع بهره گیری از آن و نقش معلم در آموزش هوشمند بررسی گردید. همچنین مسائل مربوط به حریم خصوصی، اخلاق، تاثیر هوش مصنوعی بر انگیزه و مشارکت دانش آموزان، و استانداردهای طراحی برنامه های درسی هوشمند نیز مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که هوش مصنوعی می تواند به طور موثری فرآیند آموزش را شخصی سازی، بازخوردهای فوری ارائه داده و مشارکت فعال دانش آموزان را افزایش دهد. با این حال، برای پیاده سازی موفق این فناوری در مدارس ابتدایی، توجه ویژه ای به آموزش و توانمندسازی معلمان، ایجاد زیرساخت های مناسب، و رعایت چارچوب های قانونی و اخلاقی ضروری است. علاوه بر این، بررسی تجارب جهانی نشان می دهد که ادغام هوش مصنوعی در نظام آموزشی باید به صورت جامع و بومی سازی شده انجام گیرد تا ضمن حفظ تعامل انسانی، از حداکثر بهره برداری آموزشی برخوردار گردد. این مطالعه بر ضرورت تدوین سیاست های منسجم، ارتقای سواد فناوری در میان معلمان و دانش آموزان و توسعه برنامه های درسی انعطاف پذیر تاکید می کند. در نهایت، هوش مصنوعی به عنوان ابزاری تحول آفرین قادر است نظام آموزش ابتدایی را متحول کرده و یادگیری را عمیق تر، موثرتر و جذاب تر نماید.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، برنامه درسی هوشمند ، یادگیری شخصی سازی شده ، مدارس ابتدایی ، آموزش فناوری محور