رابطه میان هوش هیجانی معلمان و عملکرد دانش آموزان در دوره ابتدایی

هدف این مقاله بررسی رابطه میان هوش هیجانی معلمان و عملکرد کلاس در دوره ابتدایی است؛ دوره ای که در آن بنیان های شناختی، هیجانی و اجتماعی دانش آموزان شکل می گیرد و نقش معلم فراتر از آموزش صرف مفاهیم درسی است. هوش هیجانی، که شامل توانایی شناخت، درک، تنظیم و به کارگیری هیجان ها در تعاملات انسانی است، در کیفیت ارتباط بین معلم و دانش آموزان، مدیریت اثربخش کلاس و افزایش انگیزش تحصیلی نقش محوری دارد. این پژوهش که مبتنی بر ادبیات نظری و مطالعات تجربی است، نشان می دهد که معلمان دارای هوش هیجانی بالا قادرند با ایجاد فضای روانی امن، بهبود تعاملات انسانی، و حمایت عاطفی مناسب، محیط یادگیری موثرتری فراهم کنند. همچنین، این معلمان بهتر می توانند با چالش های کلاس مواجه شده، رفتارهای نامناسب را مدیریت کنند و سطح درگیری شناختی و هیجانی دانش آموزان را افزایش دهند. در این مقاله پس از تبیین مبانی نظری و مرور پیشینه پژوهش، نقش های متنوع هوش هیجانی در ابعاد مختلف یادگیری، مدیریت کلاس و انگیزش مورد تحلیل قرار گرفته و در نهایت، چالش ها و پیشنهادهایی برای توسعه آن در نظام آموزشی ایران مطرح شده است. یافته ها حاکی از آن است که ارتقای هوش هیجانی معلمان می تواند یکی از موثرترین راهبردها برای بهبود کیفیت آموزش ابتدایی و افزایش موفقیت تحصیلی و روان شناختی دانش آموزان باشد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، معلمان ابتدایی ، مدیریت کلاس ، انگیزش تحصیلی ، یادگیری ، ارتباط معلم و دانش آموز