چگونه فناوری می تواند به حل مشکلات آموزشی کمک کند ؟

پدیده فناوری اطلاعات بیش از یک دهه است که در عرصه تعلیم وتربیت پانهاده ونظام های آموزشی را نیز به چالش فراخوانده است. مهم ترین خصوصیت و ویژگی فناوری اطلاعات و ارتباطات در دسترس قرار دادن آن برای همگان در کم ترین زمان ممکن با حداقل هزینه ها در همه زمان ها ومکان ها است. نهاد آموزش و پرورش که می توان آن را هسته اطلاعات و دانایی دانست، در کشورما به علت توسعه کمی آموزش و پرورش و توجه به مولفه های دینی و ملی از ارزش بالاتری برخوردار است. کلاس های مجازی، مدارس مجازی ، مدارس هوشمند و دانشگاه مجازی و بطور کلی آموزش مجازی از ظرفیت ها و قابلیت های قابل اتکا برای توسعه این مهارت ها است. اگرچه فناوری اطلاعات دیری نیست که عرصه تعلیم و تربیت را متاثر ساخته است، اما آنچه واقعیت دارد این است که این تحولات به سرعت همه مولفه های آموزش و پرورش را تحت تاثیر قرار می دهد(حق شناس،۱۳۹۷). ادغام فناوری در برنامه درسی نه تنها به دانش آموزان این فرصت را می دهد که مهارت های خود را توسعه داده و از نظر تحصیلی موفق شوند، بلکه آنها را برای دنیای واقعی پس از فارغ التحصیلی آماده می کند و همچنین فناوری آموزشی محیط یادگیری را از معلم محوری به دانش آموز محور تغییر می دهد. قش توجه وقصد یادگیری در فراگیری شناخت اهمیت ویژه ای دارد.نقش کنش دانش آموز در فراگیری شناختی کاملآ به نوع دانشی که قرار است فرا گرفته شود بستگی دارد. هر اکتسابی متضمن پردازش فعال اطلاعات در ذهن دانش آموز است. از این رو هیچ نوعی از یادگیری غیر فعال نیست.ممکن است دانش بیانی از طریق تجارب معمول با کار در دنیای ریزپردازنده ها و مشاهده وپردازش اطلاعات ارائه شده فراگرفته شود.پاره ای از روشهای جدید آموزشی به منظور بهره گیری از یادگیری ارادی وانگیزشی سعی در تحریک کیفیت دقت خود انگیخته دانش آموز دارد.روشهای جدید به طرق گوناگون در محیط یادگیری دانش آموز دخل و تصرف می کند. تکنولوژی جدید پدیدآمدن موقعیتهایی را که به طور اخص برای برانگیختن توجه و انگیزه طراحی شده باشد ممکن می سازد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، یادگیری ، فناوری و تکنولوژی