تغییرات اقلیمی و لزوم سازگاری فضای سبز شهری (نمونه موردی شهر سبزوار)

بر اساس شبیه­سازی مدل اقلیمی می­توان انتظار داشت که تا سال ۲۱۰۰ دمای کره زمین ۱ تا ۵/۵ درجه سانتیگراد افزایش یابد. با توجه به پیامدهای تغییر اقلیم، شناخت این پدیده به منظور داشتن استراتژی خاص برای کاهش اثرات آن مسئله مهمی می­باشد. جهت بررسی روند تغییر اقلیم با استفاده از روش من کندال مورد ارزیابی قرار گرفت و با توجه به معیارهای انتخاب شده موثر بر فضای سبز، شاخص سازگاری فضای سبز برای شهر سبزوار تا دهه ۲۰۴۰ محاسبه گردید. تغییرات فضای سبز شهری با استفاده از تصاویر ماهواره­ای و شاخص NDVI مورد ارزیابی قرار گرفت. کاهش وسعت فضای سبز به همراه گسترش محدوده شهری در دوره مورد بررسی به روشنی قابل مشاهده است (در طی دوره آماری مورد مطالعه، که منطبق بر دوره تاریخی مدل­های اقلیمی و داده­های مشاهداتی شهر سبزوار می­باشد). همچنین این بررسی نشان داده افزایش دما در دهه آینده (۲۰۳۰-۲۰۲۱) با شدت بیشتری ادامه خواهد یافت. در گام بعد اقدام به محاسبه سرانه فضای سبز شهری گردید. با توجه به نتایج حاصل از بررسی داده­های اقلیمی، ایجاد فضای سبز متناسب با تغییر اقلیم، می­تواند در جهت سازگاری شهر سبزوار با تغییر اقلیمی نقش موثری داشته باشد. استفاده از فضای سبز سازگار با اقلیم و تغییرات آن باعث کاهش گازهای گلخانه­ای می­شود و اقلیمی مناسب­تر برای انسان و فعالیت­های آن فراهم می­سازد. با توجه به رشد افقی شهر و میزان رشد جمعیت مقدار سازگاری از ۴۸/۰ (در دوره پایه) به ۳۲/۰ در دوره ۲۰۳۰ -۲۰۲۱ کاهش خواهد یافت. در نتیجه مجموعا حاصل نتایج نشان می­دهد میزان سازگاری فضاهای سبز شهری سبزوار در وضعیت نامطلوبی قرار دارد و این میزان سازگاری در مواجه با روند افزایشی تغییرات اقلیمی پایین است.

کلیدواژه ها:

Climate change of green space ، climate adaptation of Sabzevar city ، satellite images ، adaptation ، AHP ، NDVI ، تغییر اقلیمی فضای سبز ، سازگاری آب و هوایی شهر سبزوار ، من کندال ، تصاویر ماهواره ای ، سازگاری ، NDVI