آثار فسخ قرارداد بر تعهدات طرفین در حقوق ایران

فسخ قرارداد یکی از مهم ترین نهادهای حقوق مدنی است که به طرفین امکان می دهد در صورت تحقق شرایط خاص، قرارداد را منحل کنند. این مقاله با رویکردی مروری و کتابخانه ای به بررسی آثار فسخ بر تعهدات طرفین در حقوق ایران می پردازد. در ابتدا، مفهوم فسخ و تمایز آن با سایر شیوه های انحلال قرارداد از منظر قانون مدنی و فقه اسلامی بررسی شده است. سپس، آثار فسخ بر وضعیت تعهدات پیشین و آینده طرفین تحلیل گردیده و به مسائلی مانند استرداد عوضین، سقوط تعهدات آتی و امکان مطالبه خسارت پرداخته شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که فسخ، در حقوق ایران عمدتا اثر قهقرایی دارد؛ به این معنا که طرفین باید تا حد امکان به وضعیت پیش از انعقاد قرارداد بازگردند، هرچند در برخی موارد، آثار حقوقی قرارداد پس از فسخ نیز باقی می ماند. در نهایت، مقاله ضمن مرور دیدگاه های فقهی و نظریه های حقوقی، پیشنهادهایی جهت تفسیر و کاربرد بهتر این نهاد در رویه قضایی ارائه می دهد

کلیدواژه ها:

فسخ قرارداد ، تعهدات قراردادی ، اثر قهقرایی ، حقوق مدنی ایران ، استرداد عوضین ، خیار فسخ ، خسارت فسخ ، سقوط تعهدات