«نقش یادگیری مبتنی بر بازی در بهبود شناختی و هیجانی»

یادگیری مبتنی بر بازی یکی از روش های نوین آموزشی است که تاثیر قابل توجهی بر رشد شناختی و هیجانی کودکان دارد. این روش با بهره گیری از اصول روان شناسی رشد و انگیزش، محیطی تعاملی و جذاب برای یادگیری فراهم می کند. بازی های آموزشی نه تنها موجب افزایش توجه و تمرکز کودکان می شوند، بلکه مهارت های حل مسئله، تفکر انتقادی و خلاقیت را نیز تقویت می کنند. علاوه بر این، بازی ها به کودکان کمک می کنند تا هیجانات خود را مدیریت کرده و تعاملات اجتماعی خود را بهبود بخشند. مطالعات نشان داده اند که استفاده از بازی های آموزشی در محیط های یادگیری، موجب کاهش اضطراب، افزایش اعتمادبه نفس و تقویت مهارت های ارتباطی کودکان می شود. همچنین، بازی های گروهی نقش مهمی در توسعه همدلی و همکاری میان کودکان ایفا می کنند. از منظر نظریه های روان شناسی شناختی و رفتارگرایی، بازی می تواند محرکی قوی برای افزایش درگیری ذهنی و انگیزش درونی فراگیران باشد. تحقیقات اخیر نشان داده اند که برنامه های آموزشی مبتنی بر بازی های دیجیتال و تعاملی، تاثیر مثبتی بر رشد شناختی و هیجانی کودکان دارند. این مقاله به بررسی نقش یادگیری مبتنی بر بازی در بهبود شناختی و هیجانی کودکان پرداخته و راهکارهایی برای استفاده بهینه از این روش در محیط های آموزشی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر بازی ، رشد شناختی ، تنظیم هیجانی ، مهارت های اجتماعی ، تفکر انتقادی.